Budowa drogi i przyłącza

20.10.2015

Odpowiada Łukasz Smaga – radca prawny.

Według Prawa budowlanego inwestor, mając zamiar wybudowania przyłącza, mógł wybrać jedną z trzech ścieżek formalnych:

1)  uzyskania pozwolenia na budowę,

2)  zgłoszenia budowy lub wykonania robót budowlanych,

3)  braku zgłoszenia oraz pozwolenia na budowę.

Punkt 3 pozwala możliwie szybko przejść do realizacji budowy i art. 29a Prawa budowlanego przewidu­je taką formę realizacji inwestycji. Zgodnie z jego treścią budowa przy­łączy wymaga sporządzenia planu sytuacyjnego na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub mapy jednostkowej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego [tym samym odstępuje się od uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia budowy).

Jak się okazuje, urzędy dzielnicy w Warszawie mają odmienne zdanie. Wydając decyzje lokalizacyjne, po­wołują się na ustawę o drogach pu­blicznych z dnia 21 marca 1985 r, a tam zgodnie z art. 39 ust. 3a wid­nieje zapis o konieczności uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia budowy albo wykonywania robót bu­dowlanych. Do wniosku o zajęcie pasa drogi w celu wykonania robót drogo­wych obowiązkowo należy dołączyć oświadczenie o posiadaniu zgłoszenia lub pozwolenia na budowę. Bez tego nie ma możliwości uzyskania zgody na wejście w teren.

Jedno prawo przeczy drugiemu w tym przypadku. Konieczność zgło­szenia budowy wydziały infrastruktu­ry tłumaczą „szczególnością” ustawy o drogach publicznych, a co za tym idzie jej nadrzędnym traktowaniem nad Prawem budowlanym.

 

 

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) – dalej: Pb., pozwolenia na budowę nie wymaga budowa przyłączy elek­troenergetycznych, wodociągo­wych, kanalizacyjnych, gazowych, cieplnych i telekomunikacyjnych. Inwestor, zamierzając wybudować przyłącze, może dokonać zgłosze­nia na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 1a Pb. bądź bez dokonywania zgłoszenia przeprowadzić budowę, opierając się na przepisach prawa energetycznego albo o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, co wyma­ga sporządzenia planu sytuacyj­nego na kopii aktualnej mapy za­sadniczej lub mapy jednostkowej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (art. 29a ust. 1 i 2 Pb.). Możliwa jest również sytuacja, kiedy przy­łącza są budowane wraz z innym obiektem wymagającym pozwo­lenia na budowę i w takiej sytu­acji pozwolenie na budowę obej­muje także omawiane przyłącza. Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budow­lane oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 443), która weszła w życie w dniu 28 czerw­ca 2015 r., przytoczone regulacje pozostawiła w dotychczasowym brzmieniu, nie zmieniając ich.

Przepis art. 39 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 460 z późn. zm.) stanowi, że w zezwoleniu właści­wego zarządcy drogi, wydawanym w drodze decyzji administracyjnej, na umieszczenie w pasie drogo­wym urządzeń i infrastruktury zawiera się pouczenie inwestora, że przed rozpoczęciem robót bu­dowlanych jest zobowiązany m.in. do uzyskania pozwolenia na bu­dowę lub zgłoszenia budowy albo wykonywania robót budowlanych. Przepis ten dotyczący pouczenia zawartego w decyzji ma jedynie charakter informacyjny. O obo­wiązku uzyskania pozwolenia na budowę albo potrzebie dokonania zgłoszenia decydują przepisy Pra­wa budowlanego, a nie ustawy o drogach publicznych. A zatem jeżeli przepisy Prawa budowlanego zwalniają inwestora z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, a także z obowiązku dokonania zgłoszenia, to nie może tego zmie­niać treść pouczenia wynikającego z decyzji wydawanej na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych.

Problem poruszony w pytaniu dotyczy jednak nie tyle stosowa­nia art. 39 ust. 3 i 3a ustawy o drogach publicznych, których treść ma jedynie uzasadniać ar­gumentację organu, ile wymogów niezbędnych do uzyskania zezwo­lenia zarządcy drogi na zajęcie pasa drogowego na podstawie art. 40 ust. 1 omawianego aktu prawnego. Zgodnie z tym przepi­sem zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, prze­budową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, w drodze decyzji administracyjnej. Warunki udzie­lenia przedmiotowego zezwolenia  zostały doprecyzowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2004 r. w sprawie określenia warunków udzielania zezwoleń na zaję­cie pasa drogowego (Dz.U. z 2004 r Nr 140, poz. 1481 z późn. zm.).

Wadliwe jest stanowisko organu, zgodnie z któ­rym do wniosku o zajęcie pasa drogowego w celu wykonania robót drogowych należy do­łączyć oświadczenie o posiadaniu zgłoszenia lub pozwolenia na budowę, a bez tego nie ma możliwości uzyskania zgody na wejście w te­ren. Jak bowiem wynika z § 1 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia, w przypadku zajęcia pasa drogo­wego w celu prowadzenia robót do wniosku należy dołączyć dodatkowo oświadczenie o:

a) posiadaniu ważnego pozwolenia na budowę obiektu umieszczanego w pasie drogowym lub

b) zgłoszeniu budowy lub prowadzonych robót właściwemu organowi administracji architekto­niczno-budowlanej, lub

c) zamiarze budowy przyłączy elektroenerge­tycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, cieplnych i telekomunikacyjnych, dla których sporządzono plan sytuacyjny na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub mapy jednost­kowej przyjętej do państwowego zasobu geode­zyjnego i kartograficznego.

Z treści § 1 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia w spra­wie określenia warunków udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego wynika zatem jedno­znacznie, że przepisy dotyczące dróg publicz­nych uwzględniają budowę bez zgłoszenia przy­łączy elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, cieplnych i teleko­munikacyjnych, na podstawie przepisów prawa energetycznego albo zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (art. 29a ust. 1 i 2 Pb.). Należy dodać, że ak­tualne brzmienie § 1 ust. 5 pkt 2 rozporządze­nia zostało wprowadzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2015 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie określenia warunków udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 328), które weszło w życie dopiero z dniem 25 marca 2015 r. Poruszony zatem w pytaniu problem powinien stracić aktu­alność w związku z dostosowaniem treści rozpo­rządzenia do przepisów Prawa budowlanego.

www.facebook.com

www.piib.org.pl

www.kreatorbudownictwaroku.pl

www.izbudujemy.pl

Kanał na YouTube

Profil linked.in