Metoda nasuwania podłużnego przy realizacji obiektu E118 w ciągu autostrady A4 – odcinek od węzła Tarnów Krzyż do węzła Dębica Pustynia

20.06.2012

W sierpniu 2010 r. rozpoczęła się budowa odcinka Autostrady A4 od Tarnowa (węzeł Krzyż) do Dębicy Pustyni, o długości 34,753 km. Firma ULMA dostarcza deskowania na 13 obiektów inżynieryjnych tego zadania.

Największym obiektem w ciągu odcinka, a także w ciągu całej autostrady A4 jest estakada E118 na rzece Wisłoce. Obiekt składa się z dwóch jezdni, częściowo prostych w planie i częściowo zakrzywionych po łuku poziomym. Obie części łączy krzywoliniowy odcinek przejściowy. Długość obiektu wynosi 1350 m. Ustrój nośny podzielony jest na trzy sekcje – A, B i C. Dwie skrajne ( A i C) wykonywane są metodą nasuwania podłużnego (część estakadowa). Metodę tradycyjną zastosowano przy przęsłach przynurtowych o zmiennej geometrii, natomiast metodę betonowania wspornikowego – dla przęsła nurtowego.

 

Fot. 1. Stanowisko nasuwania podłużnego

 

Firma ULMA Construccion Polska S.A. podjęła się wykonania projektu oraz dostarczenia deskowania na cały obiekt wraz z fundamentami, filarami i przyczółkami oraz ze stanowiskami prefabrykacji segmentów do metody nasuwania. Deskowanie masywnych przyczółków ze ścianami bocznymi zaprojektowano w systemie Primo.

Konstrukcję nośną estakady stanowi wieloprzęsłowy, ciągły ustrój skrzynkowy z betonu sprężonego, w przekroju poprzecznym składający się z dwóch oddylatowanych części. Zastosowano tu po raz pierwszy w Polsce metodę nasuwania podłużnego dla ustrojów nośnych o przekroju skrzynkowym dwukomorowym o wysokości 2,5 m oraz szerokościach 18 m i 21 m. Długość wysuwanego segmentu wynosi 30 m. Przygotowano cztery stanowiska prefabrykacji – po jednym na każdej nitce drogi w sekcjach A i C – na których prace przebiegają jednocześnie. Należy zaznaczyć, że specjalne konstrukcje pod oba stanowiska do nasuwania sekcji C zostały zaprojektowane w przęsłach. Do ich wykonania wykorzystano system deskowania Primo przy betonowaniu fundamentów oraz podpór, natomiast wieże T-60, Mills oraz systemy MK i DSD – do betonowania belek oczepowych.

 

Fot. 2. Realizacja elementu startowego

 

Deskowanie zewnętrzne ustroju nośnego zaprojektowano jako system ram stalowo-drewnianych (w systemie MK), poszytych sklejką o gr. 21 mm. Odspojenie deskowania od konstrukcji wiaduktu wykonywane jest za pomocą ram ślizgowych z przesuwem klinowym. Deskowanie wewnętrzne przewidziano w systemie paneli ściennych, wykonywanych z dźwigarów stalowo-drewnianych (w systemie DSD), poszytych sklejką gr. 21 mm i przestawianych dźwigiem oraz w systemie stolików przejezdnych. Betonowanie ustroju nośnego w sekcjach wykonywanych metodą nasuwania podłużnego odbywa się w dwóch taktach. W takcie pierwszym wylewana jest płyta denna (do której konstrukcję deskowania zaprojektowano jako stalową podłogę uchylną) oraz środniki przekroju, natomiast w takcie drugim – płyta jezdna. Nasuwanie odbywa się w cyklach tygodniowych. Założono 14 segmentów w sekcji A oraz 18 w sekcji C, o długości 30,16 m każdy.

 

Fot. 3. Zadaszenie stanowiska nasuwania

 

Dodatkowo zaprojektowano i wykonano konstrukcję dźwigarów kratowych, dwuspadowych zadaszenia o rozpiętości 21 m i 24 m z elementów rusztowaniowych w systemie Brio, opartych na wieżach kratownicowych w systemie MK. Dach poszyty jest plandeką z materiału poliestrowego, powlekanego wielowarstwowym PCV o wysokiej odporności. Nachylenie zadaszenia wynosi 10o. Tak wykonany namiot stanowi układ przejezdny, poruszającą się na szynach mocowanych do konstrukcji wsporczej.

 

mgr inż. Izabela Tomczyk
mgr inż. Paweł Radzymiński
ULMA Construccion Polska SA

www.ulma-c.pl

www.facebook.com

www.piib.org.pl

www.kreatorbudownictwaroku.pl

www.izbudujemy.pl

Kanał na YouTube

Profil linked.in