Inżynier Budownictwa - Materiały i technologie - Minimalizacja hałasu z instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w obiektach użyteczności publicznej

Każdy element instalacji wentylacyjnej może być jednocześnie źródłem hałasu oraz elementem, na którym zachodzi zjawisko naturalnego tłumienia dźwięków.

Hałas to są wszystkie niepożądane, nieprzyjemne, dokuczliwe, uciążliwe lub szkodliwe dźwięki oddziałujące za pośrednictwem powietrza na narząd słuchu i inne zmysły oraz elementy organizmu człowieka [14].

Ze względu na miejsce powstawania hałasu w budynku można wyróżnić hałas instalacyjny, będący skutkiem użytkowania instalacji: w największym stopniu - wodnej i kanalizacyjnej, w umiarkowanym - wentylacyjnej i klimatyzacyjnej, w mniejszym stopniu - grzewczej, elektrycznej i gazowej.

Hałas jako element kompleksowej oceny jakości środowiska wewnętrznego został ujęty w normie PN-EN 15251 [15]. A zatem pełna charakterystyka mikroklimatu wewnętrznego to nie tylko typowe parametry powietrza, ale także pojawiający się w nim hałas spowodowany pracą m.in. instalacji wentylacyjnych lub klimatyzacyjnych.

Źródła hałasu w instalacjach wentylacyjnych i klimatyzacyjnych

Każdy element instalacji wentylacyjnej, w różnym stopniu, może być jednocześnie zarówno źródłem hałasu, jak i elementem, na którym zachodzi zjawisko naturalnego tłumienia docierających do niego dźwięków [5].

Jednak najważniejszym źródłem hałasu, pochodzenia mechanicznego i aerodynamicznego, jest wentylator. Pierwszy z nich jest wywołany drganiami mechanicznymi elementów konstrukcyjnych, pobudzanych do drgań przez ruch obrotowy koła wirnikowego, źle wyważonym wirnikiem, uszkodzonymi łożyskami, wadliwymi połączeniami elementów, a drugi - związany z zaburzeniami podczas przepływu powietrza przez wentylator spowodowanymi turbulencją przepływu oraz z przerywaniem strumienia przez jedną lub kilka przeszkód, takich jak łopatki ruchome wirnika lub łopatki stałe wieńca kierownic, znajdujących się w strumieniu powietrza [2].

Poza hałasem wywołanym pracą wentylatora w instalacjach pojawia się hałas:

w przewodach i nawiewnikach spowodowany zmianą prędkości przepływu powietrza i powstania zawirowań na ostrych krawędziach i w narożnikach, jak również w miejscach zmiany kierunku przepływu powietrza, trójnikach, nagłych zmianach przekroju przewodu, wszędzie tam, gdzie powietrze przepływa z prędkością większą od 7 m/s;
jako skutek drgań własnych ścianek przewodów podczas przepływu powietrza;
podczas przepływu powietrza przez regulatory, przepustnice, klapy przeciwpożarowe, zwłaszcza w dużym stopniu zamknięte.

Dodatkowo hałas może też być skutkiem niewłaściwie zawieszonego przewodu wentylacyjnego lub np. źle zaizolowanego akustycznie mocowania wentylatorów.

Metody ograniczania hałasu

Lokalizacja maszynowni wentylacyjnej i wentylatorów

Na etapie projektowania ważne jest przestrzeganie podstawowych wymagań wskazanych w [13], polegających na właściwej lokalizacji maszynowni w stosunku do pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi. Może ona znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie pod warunkiem zastosowania rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych, zapewniających ochronę sąsiednich pomieszczeń przed uciążliwym oddziaływaniem wentylatorów. W przypadku wentylatorów ściennych należy pamiętać, że ze względu na ich lokalizację bezpośrednio w pomieszczeniu (np. w oknie lub w ścianie zewnętrznej) zawsze będą uciążliwe dla ludzi. Także posadowienie wentylatorów dachowych w pobliżu okien może powodować dyskomfort u użytkowników obiektu.

Minimalizacja hałasu z instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w obiektach użyteczności publicznej

Zobacz także na

Tagi